Judith i pralinki - 2

jak mówią przedszkolaki - takie samo tylko inne...

niby sukienka jak poprzednia, ale jednak nie, co to, to nie!

"a moja mama ma takie same - tylko pasek inny i kolor też,

i to nie sukienka tylko spodnie - ale takie samo tylko inne" 

 

 

 

Judith i baletki

 

Judith i pralinki

caffe latte, toffi czy gorzka czekolada? 

po co wybierać, skoro można mieć i to i to

skosztujcie, proszę, tych słodkich pralinek

 

 

Judith i pasiasty

nieustraszona piękność z zachwycającą dziczyzną

Judith nosi tęczowe papucie

papucie oczywiście do tęczowej podomki - mają również z tyłu pętelkę, za którą może Judith je chwycić lub zainstalować dłuuugi sznureczek, 

by udawały bawełniane baletki

Judith i ażurowa podomka - 3

 

  

Judith i ażurowa podomka - 2

 

Judith i ażurowa podomka

 

 

 

Judith i zwieńczenie sesji

trochę w stylu George Sand

 

 

miała być Papuszą - ale może przecież nią bywać, czyż nie?

Judith - sesja sesyjka sesiątko

nic w niej nie zmieniam - poza ułożeniem włosów

 kolczykami czy strojami rzecz jasna

mój porcelanowy ideał

w stylu Pocahontas

 

  

Judith, a może jakąś bieliznę?

zaskoczyła mnie drobiazgowość w oddaniu człowieczeństwa w porcelanowym wydaniu - oczka lśniące, rzęski tu i tam aczkolwiek bez nachalnego stylu

nawet spojówek nie zabrakło dla pełni urody mej śniadolicej 

Judith ewidentnie nie chciała włożyć sukienki, w której przybyła

a ja obawiałam się w takim stanie ją zostawić

dylemat skończył się z chwilą wręczenia drobnego elementu

biustonosz-top choć też nie zagrzeje zbyt długo miejsca w jej szafie

natchnął mnie jednak do całej stylistyki, więc już nie ma odwrotu :

będzie romantycznie, zwiewnie, egzotycznie - po prostu kobieco

 

Judith - moje piękności

mogłabym kontemplować godzinami ten słodki pysiałek

jak dobrze, że człowiek ma jeszcze coś do zrobienia

poza absolutnie bezproduktywnym podziwem

 

 

nie posiadając odpowiedniej aparatury uwieczniającej to zjawisko

zdana na zwykłą "małpkę" - próbuję pokazać ujmujące mnie detale

zarówno ręce jak i nogi są tak zgrabnie utoczone i wyładzone

że aż się chce ciągle je muskać i oglądać z każdej strony

powitanie Judith...

chcecie lalki? oto lalka - była sobie porcelanka... 
taka właśnie była, gdy ją pierwszy raz ujrzałam na tablica.pl

miesiąc później

generalnie nie negliżuję publicznie lal - ale dokumentacja ma swe prawa

 

bliżej i od razu ciekawiej